Diagnoza Neuropsychologiczna

Diagnoza neuropsychologiczna jest skierowana do osób w różnym wieku, które mogą doświadczać trudności związanych z funkcjonowaniem poznawczym, emocjonalnym lub behawioralnym. Poniżej przedstawiono sytuacje, w których takie badanie jest szczególnie zalecane:

• Osoby po urazach mózgu
  Dla pacjentów, którzy przeszli urazy głowy, takie jak wstrząśnienia mózgu, krwiaki, czy urazy penetrujące, w celu oceny skutków neurologicznych i poznawczych.

• Pacjenci z chorobami neurodegeneracyjnymi
  Osoby z podejrzeniem lub rozpoznaniem chorób takich jak choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, otępienie czołowo-skroniowe, czy PSP, w celu monitorowania postępu choroby i jej wpływu na funkcje poznawcze.

• Osoby po udarze mózgu lub z chorobami naczyniowymi mózgu
  W celu oceny skutków udaru na pamięć, uwagę, zdolności językowe czy funkcje wykonawcze oraz planowania rehabilitacji.

• Pacjenci z padaczką
  Szczególnie w przypadkach, gdy napady mogą wpływać na funkcje poznawcze lub emocjonalne.

• Dzieci i młodzież z trudnościami w nauce lub zaburzeniami rozwoju
  Diagnoza pomaga zrozumieć problemy takie jak trudności z koncentracją, pamięcią, czy rozwiązywaniem problemów, które mogą wynikać z ADHD, specyficznych trudności w nauce (np. dysleksji) lub innych zaburzeń rozwojowych.

• Osoby z zaburzeniami psychiatrycznymi
  Pacjenci cierpiący na schizofrenię, depresję, zaburzenia lękowe czy chorobę afektywną dwubiegunową, w celu oceny wpływu choroby na funkcje poznawcze.

• Pacjenci po działaniu toksyn lub substancji psychoaktywnych Osoby narażone na działanie toksyn, substancji psychoaktywnych lub cierpiące na choroby metaboliczne (np. encefalopatia wątrobowa), które mogą wpływać na funkcjonowanie mózgu.

• Osoby z podejrzeniem zaburzeń funkcji wykonawczych
  W przypadku trudności z planowaniem, organizacją, kontrolą impulsów czy adaptacją do nowych sytuacji, co może występować np. w zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych lub po uszkodzeniu płatów czołowych mózgu.

• Osoby w podeszłym wieku z podejrzeniem pogorszenia funkcji poznawczych
  Dla osób z problemami w pamięci, orientacji czy zdolnościach językowych, aby określić, czy są to zmiany związane z wiekiem, czy też objawy otępienia.

• Sportowcy po urazach głowy
  Szczególnie ci, którzy doświadczyli powtarzających się wstrząśnień mózgu, w celu oceny ryzyka długoterminowych skutków dla funkcji poznawczych.

• Osoby wracające do pracy po problemach neurologicznych lub psychicznych
  W celu określenia zdolności do wykonywania obowiązków zawodowych oraz potrzebnych modyfikacji środowiska pracy.

• Osoby z przewlekłym stresem lub zespołem wypalenia zawodowego
  W przypadkach, gdy przewlekły stres wpływa na koncentrację, pamięć lub zdolność podejmowania decyzji.

• Pacjenci wymagający planowania rehabilitacji poznawczej
  Diagnoza jest podstawą do opracowania indywidualnego programu terapii poznawczej