Warsztat: „DDA – praca psychoterapeutyczna”- praca z Pacjentami na żywo!!!” w dniach: 30.11 – 01.12.2024 (299 zł (lub 150 zł przy poleceniu znajomego)

DOSTĘPNE MIEJSCA NA PRAKTYKI 2025/2026! 

Jak rozpoznać, że to już nie stres, a wypalenie zawodowe?

Każdy miewa czasem gorsze dni, ale wypalenie zawodowe to coś więcej. Podobnie jak depresja, zaburzenia odżywiania czy stany lękowe – stało się chorobą cywilizacyjną, zbierającą coraz większe żniwo. Osoba wypalona zawodowo nie czerpie satysfakcji z wykonywanej wcześniej z zadowoleniem pracy, a zamiast tego odczuwa zniechęcenie, apatię i zmęczenie. Jak rozpoznać, że to już nie stres, a wypalenie zawodowe?

Kwestionariusz Oceny Wypalenia Zawodowego (KOWZ)

Autorski test do szybkiej oceny poziomu wypalenia zawodowego

Instrukcja

Poniżej znajdują się stwierdzenia opisujące różne aspekty funkcjonowania zawodowego. Przeczytaj każde zdanie uważnie i oceń, jak często odnosisz je do siebie w ostatnich 4 tygodniach.

Skala odpowiedzi:

1 – nigdy

2 – rzadko

3 – czasami

4 – często

5 – prawie zawsze

Zaznacz jedną odpowiedź przy każdym twierdzeniu.

Część I – Wyczerpanie emocjonalne

  1. Czuję się emocjonalnie wyczerpany/a po pracy.
  2. Mam wrażenie, że nie mam już siły pracować tak, jak kiedyś.
  3. Praca sprawia, że jestem chronicznie zmęczony/a.
  4. Potrzebuję coraz dłuższego czasu, żeby dojść do siebie po pracy.
  5. Często brakuje mi energii, żeby wykonywać obowiązki zawodowe.
  6. Czuję, że moje zasoby emocjonalne się wyczerpują.
 

Część II – Depersonalizacja / dystans emocjonalny

  1. Zauważam, że dystansuję się od ludzi w pracy.
  2. Reaguję automatycznie, „bez serca”, wykonując obowiązki.
  3. Mam wrażenie, że traktuję ludzi bardziej przedmiotowo niż kiedyś.
  4. Coraz mniej interesuje mnie, jak czują się osoby, z którymi pracuję.
  5. Czuję obojętność lub irytację wobec innych w pracy.
  6. Zdarza mi się myśleć: „To już mnie nie obchodzi”.
 

Część III – Obniżone poczucie skuteczności

  1. Mam poczucie, że gorzej wykonuję swoją pracę.
  2. Moje osiągnięcia zawodowe wydają mi się mało wartościowe.
  3. Często myślę, że inni radzą sobie lepiej niż ja.
  4. Trudniej mi podejmować decyzje zawodowe.
  5. Czuję, że moja praca ma coraz mniejszy sens.
  6. Rzadko czuję satysfakcję z wykonywanych zadań.
 

Część IV – Objawy psychosomatyczne i behawioralne

  1. Trudno mi zasnąć lub przebudzić się po stresującym dniu.
  2. Odczuwam napięcie mięśni, bóle głowy lub dolegliwości żołądkowe związane z pracą.
  3. Częściej niż kiedyś rozważam zmianę pracy.
  4. Unikam zadań zawodowych, bo czuję się przeciążony/a.
  5. Mam problemy z koncentracją podczas pracy.
  6. Częściej reaguję złością lub drażliwością w sytuacjach zawodowych.

PODSUMOWANIE WYNIKÓW

Jak liczyć wynik?

Policz punkty oddzielnie dla każdej podskali.

Podskale

  • Wyczerpanie emocjonalne: suma pozycji 1–6

Zakres punktowy: 6–30

  • Depersonalizacja: suma pozycji 7–12

Zakres punktowy: 6–30

  • Obniżone poczucie skuteczności: suma pozycji 13–18

Zakres punktowy: 6-30

(Uwaga: wysoki wynik = niższa skuteczność)

  • Objawy psychosomatyczne i behawioralne: suma pozycji 19–24

Zakres punktowy: 6-30

Interpretacja (dla dorosłych pracujących)

0–12 pkt (niskie) na podskali

Prawidłowe funkcjonowanie, brak sygnałów wypalenia.

13–20 pkt (umiarkowane)

Pełzające wypalenie – rosnący stres, ryzyko kumulacji. Zalecana psychoedukacja, praca nad granicami i higieną pracy.

21–30 pkt (wysokie)

Wysokie ryzyko wypalenia zawodowego. Objawy wymagają uważnego monitorowania; wskazana konsultacja psychologiczna i praca nad zmianą obciążeń, przekonań, stylu pracy i regeneracją.

Wynik ogólny (Globalny Wskaźnik Wypalenia – GWW)

Dodaj wszystkie punkty (zakres punktowy: 24–120).

  • 24–49 – niski poziom wypalenia
  • 50–79 – umiarkowany poziom wypalenia
  • 80–120 – wysoki poziom wypalenia

Typowe objawy wypalenia zawodowego

Wśród typowych objawów wypalenia zawodowego wymienić można przede wszystkim:

  • niemożność skupienia uwagi podczas realizacji zadań oraz ciągłe zmęczenie z tym związane, odkładanie ich na później, często niewywiązywanie się z nich na czas,
  • strach przed kolejnym dniem w pracy, czasem manifestujący się fizycznie – np. problemami ze snem, nudnościami, rozstrojem żołądka,
  • nerwowe przeglądanie ogłoszeń połączone z brakiem aplikowania na interesujące oferty z powodu obaw przed zmianą, a także brakiem wiary we własne umiejętności.

Częstym objawem jest również nieangażowanie się w życie firmy – unikanie wychodzenia z inicjatywą, kreatywnego rozwiązywania problemów, kontaktów z klientami, przełożonymi lub współpracownikami, pomimo tego, że wcześniej nie sprawiało to problemów.

Trzy etapy wypalenia zawodowego

  1. Wyczerpanie emocjonalne – początkowy entuzjazm wobec wykonywanych zadań z czasem ustępuje miejsca rutynie i spadkowi zaangażowania. Zderzenie wyobrażeń o tym, jak będzie wyglądała praca, połączone ze zmęczeniem, a często także wysokimi wymaganiami, skutkuje frustracją oraz drażliwością.
  2. Dystans i cynizm – objawia się zazwyczaj jako emocjonalny chłód bądź uszczypliwość w kontaktach z innymi, szybka utrata cierpliwości w sytuacjach konfliktowych, a gdy to możliwe – wycofywanie się z wszelkich interakcji. Postępuje też znużenie, wyczerpanie z powodu pracy.
  3. Poczucie braku kompetencji lub skuteczności – wrażenie stagnacji czy zatracenia części umiejętności, niezadowolenia z dotychczasowych osiągnięć, a także apatii, zarówno w godzinach wykonywania obowiązków zawodowych, jak i poza nimi. Dodatkowo pojawić się mogą fizyczne objawy stresu, częstsze choroby, zaburzenia snu.

Co zrobić w przypadku podejrzenia wypalenia zawodowego?

W przypadku podejrzenia wypalenia zawodowego dobrym pomysłem jest skorzystanie z profesjonalnego wsparcia. Dzięki współpracy z psychologiem lub psychoterapeutą łatwiej będzie poprawić swój stan oraz zyskać narzędzia do lepszego radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Warto też szczerze porozmawiać z bliską osobą – członkiem rodziny, przyjacielem czy ulubionym współpracownikiem.

Szkolenie - Zarządzanie sobą w czasie

Oferta Biznesowa